maandag 13 augustus
04:00 uur zie op op mijn i-phone, zal wel komen door de
andere omgeving. Geen kraaiende hanen, geen knetterende brommers, geen golven
die tegen het talud slaan, geen kletterende regen.
Anna ligt nog in diepe slaap naast mij, onze villa ademt een
weldadige rust uit.
De openlucht badkamer lonkt verleidelijk, een prima manier
om deze dag mee te beginnen.
Het ontbijt restaurant bevindt zich boven de ingang van het
hotel en het buffet is rijk voorzien van zowel westerse- als oosterse
gerechten.
Yanick is wild enthousiast over zijn “wafelmannetje” ik loop
mee en zie dat Madé de kok, druk bezig is met het maken van scrambled eggs,
omeletten, gebakken eieren en goudgele wafels, de favoriet van Yanick.
Na het ontbijt gaat Edgar met Anna op pad om inkopen te
doen, ze mag nog een kadootje uitzoeken voor haar verjaardag. Ik blijf met
Mariet en kids achter om ons te vermaken bij het zwembad.
We zijn nog een half uur te vroeg en kijken aan de rand van
het bad de minuten weg tot de poolboy de borden <No Entry> weghaalt, het
bad is geopend!
Ik stel mijn zwemquotum weer naar boven bij maar drie
kleinkinderen tegen één opa is natuurlijk een verloren wedstrijd. Ik strijk
neer op een heerlijk bedje naast het zewmbad en Yanick komt naast opa liggen,
“Er zit zand in het water” zegt hij met knipperende ogen. “Doe ze maar dicht
dan heb je er minder last van”. Ik geef zelf het goeie voorbeeld en dat helpt.
Edgar en Anna komen na de middag weer terug, ze zijn met
Henry in Celuk geweest, dé zilverplek van Bali. Ze zijn geslaagd en na het
bewonderen van de aankopen worden de koffers gepakt en is het tijd voor de
lunch.
We zullen de relaxte sfeer en het prachtige weer van Bali
nog gaan missen.
De zeven koffers plus handbagage worden door Henry soepel in
zijn auto geladen. Het is altijd druk in Bali maar Henry kent alle sluipwegen
als zijn broekzak, hij schiet overal tussendoor en we bereiken keurig op tijd
het vliegveld.
Inchecken is al bijna routine en gaat hier soepel.
Voor we het weten zijn we in Jakarta, hier overstappen van
Domestic naar International, inclusief crosscheck van paspoorten en handbagage,
we krijgen waar voor ons geld want bij de laatste check wordt er in de ehbo-set van Mariet een
kabouterschaartje getraceerd, dit potentieel dodelijke wapen verdwijnt in de
scharenverzamelbak en we kunnen boarden.
Fijn om de avond en nacht in te vliegen dan kunnen we nog
wat slapen voor de s’morgens in Amsterdam aankomen.
Hallo Amsterdam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten