woensdag 1
augustus
hari rabu
bewolkt/regen
Bata is, in de stromende regen, de was aan het doen op het
stoepje van onze buurvrouw, tante Mina, dat noemen wij aanpassen aan de
omstandigheden, het scheelt haar weer een eind lopen naar de beek en het sop
spoelt vanzelf in het kolkende water van de regengoot, weg naar zee.
Bij ons gaat het aanpassen een stuk lastiger, we staan samen
op het terras en proberen de regen droog te kijken voor het de grond raakt.
Te weinig overtuigingskracht hoor ik mijzelf denken. We
stoppen deze doelloze actie en gaan aan de thee met warme jambroodjes.
Even op ziekenbezoek bij Edgar, ze hebben allemaal slecht
geslapen vanwege lekkage. Zara heeft ook koorts en we stellen voor dat ze eerst
maar even bij ons komen om een beetje bij te komen.
De koorts van Edgar is iets minder, hij gaat met Zara slapen
in de extra slaapkamer naast ons.
Het water gutst inmiddels door de straat en de kerkklok
luidt, we zien allemaal mensen naar de hoofdstraat lopen en ik ga informeren
wat er aan de hand is.
Verderop in het dorp, tegenover de begraafplaats is de
woning van tante Harmusial ingestort en de mensen gaan hulp bieden.
Even later horen we dat ook de woning van familie Waisapy,
daar vlakbij ook is ingestort. De fundering is compleet weggespoeld.
Dit geeft de vakantie een compleet andere wending, we
overleggen met elkaar wat wijsheid is. Na de middagmaaltijd ga ik met Mariet
naar het Aston om daar een kamer voor drie nachten te boeken, zo kunnen ze daar
even op adem komen. Mocht het weer beter worden dan kunnen ze terug en zo niet
dan blijven ze langer. Suze en Yanick gedragen zich voorbeeldig in al deze
ellende, ze zijn lekker aan het tekenen.
Ongo brengt ons met zijn busje naar het hotel, onderweg
staan hele stukken weg onder water en bij Natsepa rijkt het water tot
kniehoogte bij de woningen die langs de weg staan.
Ik vraag bij de balie de manager te spreken, hij heeft
begrip voor de situatie en ik vraag of hij de prijs wat kan laten zakken. Hij
maakt voor ons een mooie prijs en we bekijken de kamer. Mariet ziet dit
tijdelijke onderkomen wel zitten.
Terug naar huis om de koffers te pakken, de kinderen op te
halen en ze naar het Aston te brengen.
Morgen is er weer een dag, we hopen op beter weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten