donderdag 9 augustus
hari kamis
Regen
Het komt weer met flinke hoeveelheden naar beneden, als het
wat minder hard regent ga ik naar oom Ais Waisapy, om hem geld te brengen voor
medicijnen. Het geld was door bung Luc Waisapy uit Souburg overgemaakt. Oom Ais
omhelst mij en noemt het een geschenk uit de hemel, ik wordt er verlegen van,
want ik ben slechts de postbode.
Via sms stel ik de gulle gever in kennis van de geslaagde
overdracht. Daarna gaan Deksy en ik naar de stad om een poging te doen geld op
te nemen.
Met het busje naar Mardika, het eindstation. Vanaf hier met
de stadsbus naar het centrum, Omdat de wegen buiten verschrikkelijk modderig
zijn loopt Deksy binnendoor, het oude overdekte marktcomplex is een labyrint
van smalle gangetjes waar ik alleen hopeloos was verdwaald.
Uiteindelijk bereiken we de andere kant van het vervallen complex, waar we een busje vinden wat langs de BCA bank rijdt. De ATM geldautomaat heeft een maximum uitgifte van 3.500.000 per dag, dus wil je meer dan mag je gewoon de volgende dag terug komen.
Uiteindelijk bereiken we de andere kant van het vervallen complex, waar we een busje vinden wat langs de BCA bank rijdt. De ATM geldautomaat heeft een maximum uitgifte van 3.500.000 per dag, dus wil je meer dan mag je gewoon de volgende dag terug komen.
Dus dan maar weer terug naar huis.
We zijn nog maar net thuis of de telefoon gaat Melissa
Matatula uit Nederland heeft na heel veel keren proberen eindelijk
contact. Waarschijnlijk hebben de
weersomstandigheden invloed op de sateliet verbinding. Mij is het ook nog niet
gelukt om Nederland telefonisch te bereiken. Melissa is zeker een stuk
vasthoudender dan ik.
Van haar hoor ik ook dat er in Nederland geen belangstelling
is voor de misere in Ambon, een schril contrast met hoe er hier wordt meegeleefd
met alles wat in Nederland speelt. Zeker ten tijde van de WK voetbal, twee jaar
terug. Het hele eiland was rood wit blauw en oranje gekleurd. Nu nog kom je op
de meest onverwachte plekken verwijzingen naar Nederland tegen. Nederlandse
vlaggen achterop busjes, Het KNvB logo
op muren geschilderd, kinderen met shirts van Van Basten, Robben, Van
Bronckhorst. Zelfs huizen zijn oranje geschilderd, een populaire kleur hier.
Via FaceBook verneem ik dat de Molukse gemeenschap in
Nederland gelukkig wel druk doende is hulp te organiseren.
Ik vertel dit de mensen hier natuurlijk ook en dat wordt
ontzettend gewaardeerd.
Na het eten zit ons terras weer vol met bezoekers, ik voer
interessante gesprekken over ons project Keep Suli Clean. Een initiatief van
Ciska Manuputty uit Amsterdam. Helaas is het door de weersomstandigheden en de
ziekte van Zara niet gelukt om de schoonmaakactie met de kinderen van de SD (de
basisschool) uit te voeren.
Morgenochtend ga ik de school bezoeken om te praten met het
schoolhoofd Nel Suitela-Matatula.
De gesprekken gaan ook over het milieu, wat sommige mensen
wel degelijk bezighoudt, maar het gros van de mensen heeft hier nog geen enkele
boodschap aan, er is nog een lange weg te gaan.
De kerk is, net als de school, een onmisbare partner bij het
opzetten en uitvoeren van projecten, dat was mij al eerder duidelijk geworden.
De organisatie van de kerk werkt via Units en Sectors, die
het dorp verdelen in overzichtelijke wijken elk met eigen vertegenwoordigers.
De zondagschool kan ook een wezenlijke bijdrage leveren aan
de bewustwording van milieueducatie. Ik heb al een aantal mensen de film van
Chris Jordan laten zien. Hier hoef je verder geen commentaar op te leveren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten